In de familie Savons de la Couronne heeft meneer een wisselende haargroei. Soms woest behaard, soms gladgeschoren, afhankelijk van zijn humeur en het seizoen, was hij een perfect proefkonijn om ons gamma producten voor het mannelijk gezicht te testen.
Maar uiteindelijk, waar komt dat eigenlijk vandaan, het feit dat we onze baard houden of juist scheren?
Goed, wat het eerste punt betreft, dat is niet zo ingewikkeld: net als bij elk ander haar hoef je het alleen maar te laten groeien. Het vergt weinig moeite, het houdt je warm in de winter en kan zelfs dienen als voorraadkast. Het probleem ontstaat pas echt wanneer je erover begint te struikelen of wanneer het in brand vliegt boven het haardvuur.
Het is waarschijnlijk om dit soort praktische redenen dat onze verre voorouders uit de prehistorie begonnen hun baard te trimmen, met vuurstenen (het Zwitsers zakmes van destijds), schelpen die als epilators dienden en later obsidiaan messen. Vrij rudimentair…
Tijdens de Oudheid
Net als bij veel andere dingen vinden we de eerste sporen van geavanceerde scheertechnieken terug in het Oude Egypte. Mannen en vrouwen gebruikten daarvoor scheermessen van koper of brons. De Egyptische priesters scheerden hun hele lichaam, inclusief het hoofd en de baard, omwille van rituele reinheid.
Naast scheermessen gebruikten ze ook ontharingscrèmes die onder andere arsenicum bevatten, om de haren op te lossen. Effectief, maar niet per se goed voor de huid.
Rond het jaar 3000, in Babylon en Sumer, vinden we de eerste verwijzingen naar verzeping en zelfs het gebruik van scheerzeep terug. De verre voorouder van onze scheerzeep werd dus hoogstwaarschijnlijk uitgespoeld in het water van de Tigris en de Eufraat!
De Grieken, zij, zijn harig. Als symbool van mannelijkheid en wijsheid moest iedere volwassen man een baard dragen. De baard werd alleen afgeschoren tijdens rouwperiodes. Er waren dus veel kappers en elke stad had zijn eigen stijl. De Atheners schoren hun onderlip, terwijl de Spartanen de helft van de snor van de lafaards wegsneden. In die tijd verschenen ook de eerste baardoliën, met recepten en geuren die verrassend dicht bij die liggen die wij u vandaag de dag kunnen aanbieden.
Het was Alexander de Grote die verandering bracht in deze gewoonten. Uit efficiëntieoverwegingen, en om te voorkomen dat zijn krijgers vastgegrepen zouden worden aan hun haar of baard, voerde hij in zijn leger in wat sindsdien bekendstaat als de « militaire stijl »: gladgeschoren en met zeer kort haar. De Romeinen namen deze gewoonte grotendeels over en koppelden mannelijkheid aan een gladgeschoren uiterlijk.
In de Middeleeuwen
Over het algemeen wordt baardgroei in het Westen niet erg gewaardeerd. Natuurlijk veranderen de modes in duizend jaar regelmatig, maar het idee dat een geschoren persoon de meest geciviliseerde is — een erfgoed van de Romeinen — blijft bestaan, ook al blijft het bij ouderen een symbool van wijsheid. De beharing raakt zelfs helemaal uit de mode in de late Middeleeuwen, waarbij sommige religieuze edicten het dragen ervan zelfs volledig verbieden.
Dat is echter niet overal het geval. Moslims, joden en Byzantijnen dragen regelmatig een baard, wat het tot een cultureel herkenningspunt maakt.
De Renaissance van het haar
De baard komt in de 16e eeuw weer helemaal in zwang. De adel en de koninklijke families beginnen haar te dragen, en iedereen volgt hun voorbeeld. Eerst is de baard nog vol en weelderig, maar in de daaropvolgende 200 jaar evolueert ze geleidelijk naar een combinatie van sik en snor, afhankelijk van de voorkeuren van de elite. Deze website over historische kostuums ‘in het Frans) geeft een overzicht van de verschillende stijlen die in Frankrijk uit die tijd voorkomen.
Men gaat nog steeds naar de barbier, die steeds meer verfijnde diensten aanbiedt, maar wiens gereedschap weinig veranderd is. Het is interessant om op te merken dat dit beroep destijds ook de rol van chirurg vervulde. Handig als je tegelijkertijd een tand wilt laten trekken en een kleine knipbeurt wilt!
Vroegmoderne tijd
Tijdens de Industriële Revolutie moest alles worden gemoderniseerd! Hoewel de open scheermes al 200 jaar bestond, werd aan het einde van de 17e eeuw het inklapbare rechtblad scheermes uitgevonden, dat snel populair werd. Het maakte een nauwkeurige scheerbeurt en trim mogelijk, maar het was extreem scherp, waardoor het behoorlijk gevaarlijk was voor particulieren.
In die geest werd in 1880 het eerste patent aangevraagd voor een mechanisch scheermes, dat zich snel ontwikkelde tot een veiligheidsscheermes met verwisselbare mesjes. Dit is het soort model dat wij u aanbieden. Door zijn vorm en gebruik is het nog steeds het ideale gereedschap om jezelf mee te scheren.
In diezelfde periode kwamen er steeds meer scheerzepen en andere crèmes op de markt die de schappen van kapsalons gingen vullen. Sommige waren heel natuurlijk, andere… veel minder.
Wat het haar betreft, wordt er flink uitgepakt! De 19e ziet de langste bakkebaarden en de meest extravagante snorren uit de geschiedenis. Zelfs bij politici, doorgaans vrij conservatief, wordt er gespeeld met originaliteit. Het moet gezegd: de meest herkenbare gezichtsbeharing hebben is de beste manier om door journalisten opgemerkt te worden, en zo geciteerd en karikaturaal afgebeeld te worden in de kranten van de volgende dag.
En bij onze tijdgenoten?
De 20ste eeuw zag de haargroei evolueren van gladgeschoren tot zeer behaard, volgens modes die steeds sneller veranderen en door elkaar lopen.
De huidige periode kent een heropleving van verzorgingsproducten voor mannen, die steeds meer tijd nemen om voor zichzelf en hun uiterlijk te zorgen.
In ieder geval, Of je nu team baard bent of liever een gladde huid hebt, wij hebben alles in huis om goed voor je te zorgen 🙂
